من پاییز را خوب می فهمم

 آرام باش

بگذار شنود تمام صندلی های عاری از آدمیان هراس اطراف میز خط و نشان ما

به گفتمان پاییزی گوش دهند

که تمام برگ های دفتر آن سال های برتو رفته را به باد فراموشی بسپارد.

من

فرق میان پاییزها را خوب می فهمم

مثلا نمی گویم

آغاز فصل غم و سرازیری برگ برگ درختان آرزوهای توست

می گویم وقت پاک کردن پیاده روهای قدم های ماست

از برگ نوشته های ریخته از شاخساران درخت رویاهای تو

بانوی بازگشت

به طراوت بوی هلهله و سفره آینه ستاره بخت

می خواهم برگردی به بوسه شوق حیا و حلقه

می خواهم

به اشکال لبخند و شور و وصل بیندیشی

به دست چین غنچه و سایش قند 

به زمزمه دعای دختران دم بخت 

به سایه عاشقانه تور سپید و عاقد لاجرم

به مژگان رایج رویا و تحقق عدالت روزگار 

به دق الباب ترانه عطر قبول بابونه 

به گیسوی مجنون بید انتظار 

به طعم شیرین کام بخت 

به انگبین انگشت اشاره ما به طعنه سکوت 

به لحن زیرکانه ثمر عشق در شاخساران رقصان صبر

به آن همه نهان و خفا ی امید 

به دستان ظریف شادباش وصلوات 

به تعظیم خواهش من روبروی درگاه خواستن ت

به شادمانی گلدان شعر زندگی ما 

 آری

اندیشه خوبی ست بانو

کسی پی به لهجه ی گفتگوی شهریور ما نخواهد برد

❤